Diacriticum tilde

Auctor: Peter Berry
Date Creaturae: 18 July 2021
Date Update: 13 Ut 2024
Anonim
How To Use Accent Marks In Spanish, French And Other Languages
Video: How To Use Accent Marks In Spanish, French And Other Languages

Contentus

Accentus diacriticus (vel accentus diacriticus) est graphicus accentus qui nos verbis eadem scriptura distinguere sinit, sed diversa significationes habent et ad diversa genera grammaticarum pertinent.

Exempli gratia: plus (Adverbium quantitatis) et plus (sed).

Verba quae notam diacriticam habent in aliquibus casibus a fundamentalibus regulis accentus deviant, sed accipiuntur quia condiciones ambiguae vitantur.

Casus diacritici in monosyllaba dividi possunt; de pronominibus, adverbiis interrogativis et adverbiis exclamatoriis, et in quibusdam aliis, Declarandum est aliquas mutationes supra hos annos conscripta fuisse, et proclivitas ex parte Academiae Regiae Litterarum ad simpliciorem linguam notas diacriticas varias resecare, quae ante scriptae solebant; Ex his quaedam erant coacta scripturae, aliae scriptioni ad libitum.

Potest tibi servire;

  • Verba cum tilde
  • Accentus prosodicus
  1. Adhucadverbium = temporis.Non tamen placuit (etiam = etiam)
  2. cuminterrogativum = adverbium temporis. Do tibiQuando Elsa cum Martino non vivit? (Cum adverbio relativo = vel coniunctio)
  3. Quaminterrogativum = exclamatory adverb. Quomodo ante non cogitabam! (Ut modo = adverbium)
  4. Quod = interrogativum vel exclamatorium adverbium. Quae est domus tua? quam = adverbium comparativum)
  5. Quantum = interrogativum vel exclamatorium adverbium. Quantum te amo iam dixi tibi. (Quantum = adverbium comparativum)
  6. Exverbum = dare. Ne quod petat des, indignum est. (de = praepositio)
  7. Ubiinterrogativum = adverbium loci. Ubi nunc esse patruum tuum putas? (Ubi = adverbium relativum vel coniunctio)
  8. He = pronomen personale. Credo, quia dixit mihi. (el = masculus articulus)
  9. Plusquantitatis = adverb.Vos experiri durius. (Magis = adversativa coniunctio)
  10. My= pronomen personale.Mihi tua opinio parum refert. (Adiectivum possessivum meum = / nota musicale)
  11. Quod= interrogativum/pronomen exclamatorium.Cur petunt? (quid = pronomen relativum)
  12. Oms= interrogativum/pronomen exclamatorium. Quis ad cenam venit? (Qui = pronomen relativum)
  13. Itaaffirmativo = adverbio.Ita certo scio.(si = conditionalis)
  14. Hescire = verb.He optime quod me- moratur (se = pronomen)
  15. Tea= infusio. Mihi placet tea PRAESTRICTUS. (te = pronomen)
  16. Vos= pronomen personale; Tu ne quidem nosti nomen eius (Vos = possessivum adiectivum)

Verba cum diacritico accentu

Hodie monosyllaba verba sine accentu scribuntur. Exceptio huius regulae est coetus plurium verborum monosyllaborum elatum, quae aliis verbis formaliter identicis opponuntur, sed cum pronuntiatione expressa: hoc accidit cum pronominibus personalibus, quae confundi possent cum articulis, cum adiectivis possessivis vel cum nominibus.


Hoc etiam fit in nonnullis verbis imperativis formis, et paucis adverbiis. Cum 2010, monosyllaba in quibus omnes eorum vocales orthographicam diphthongum vel triphthongum formant (donec tunc nota diacritica accepta est, exempla: rio, lio).

Alia orthographia novitatis ad quaestionem notarum diacriticarum est quod verbum "solum" non amplius notari debet in adverbio valoris aequipollens "soli"; Antea, haec erat una ex frequentissimis notis diacriticis et multi pergunt scribere.

Quod ad adverbia interrogativa et exclamatoria attinet, regula earum pter notam diacriticam servatur ad differentiam a forma relativa inexpedita, ab orthographica norma discedens (quia saepe gravia verba vocali desinentia sunt). Idem non fit cum pronominibus demonstrativis (id, istae), quae tildatrse non sint.

Plures casus cum charactere diacritico;

Magis et magisTu et tu
Scio et scioIpsum et ipsum
Ita et sicDa et of *
Me et myAdhuc et adhuc



Interesting Publications